Muhalif'in yeni şarkısı.






Çocukluk ve gençlik dönemleriyle ilgili bireysel "keşke"lerden başlayarak toplumsal "keşke"lere geçiş yapılan bir şarkı. Verse'lerdeki her dörtlüğün başında tekrardan "keşke" deniyor. Gerek bu "keşke"ler, gerekse çoğu dizenin şart kipinin (anlamsal açıdan istek kipi) hikâyesiyle bitmesi bir noktadan sonra yorucu olabilir; ama bir iki dinleyişten sonra alışmak mümkün. Bence güzel bir şarkı olmuş; altyapısı da hoş.