Yorum belirten, eleştiren bütün arkadaşlarıma çok çok teşekkür ediyorum.
Teknik olarak şunu söyleyebilirim ki hiç bir zaman profesyonellik iddiam olmadı. Hiç bir zaman da olmayacak. Şu ana kadar yaptığım bütün işlerde samimiyet ve amatör ruhu korumak istedim. Bazı arkadaşlarım hatalarımı belirtmişler zaten yukarıda. Var olsunlar değerli eleştirileri için teşekkür ederim.
Şemsiyenin altında parçası da yaşanmış bir hikaye idi o yüzden sevildi. Maalesef bu parça da yaşanmış bir hikaye. Şarkının hikayesi hakkında bir kaç arkadaşım mesaj attı. Burada da sorulmuş. Bir özet geçeyim;
--buradan sonrası sigara yaktırabilir--
soğuk bir şubat günü salacak sahilinde bana kız kulesinin hikayesini anlattı. ben de kızı kuleye hapsetme fikrinin bana ters geldiğini söyleyip. "ben olsam, benim değer verdiğim birinin başına gelse bu kızı kuleye hapsetmez dünyadaki bütün yılanların kökünü kuruturdum demiştim" (atarlı adapazarlı damarı işte)
sonra birden bastıran yağmurdan dolayı bir kafeye sığındık. cebimdeki çocukluk fotoğrafımı ona hediye ettim. dedemin çektiği yarı ağlamaklı hikayesi olan hüzünlü bir fotoğraftı.
fotoğrafın hikayesini ona anlattıktan sonra, "bak ben üzülünce böyle oluyorum beni sakın üzme tamam mı?" demiştim. beni hayatı boyunca üzmeyeceğini söyleyip söz vermişti. yağmur şiddetini arttırmıştı. onun şemsiyesi vardı ve benim yoktu. (evet arkadaşlar yıllardır şemsiye taşımayı kendime alışkanlık edinemedim) sonrasında o da, "sen de beni üzmeyeceğine söz ver yoksa şemsiyemi seninle paylaşmam sucuk gibi gidersin eve" demişti ben de en içten kelimelerimle sözümü vermiştim.
ben sözümü tuttum. o tutamadı. belki o gün vücudum onun sayesinde ıslanmadı ama daha sonraları yanaklarım ıslandı hep.
yıllarını verdiğin insanı tanıyamaz hale geliyorsun hayat çok garip!
evvelsi gün de öğrendim ki bu sıralarda başkalarına söz vermek ile meşgulmüş kendileri.
ne diyeyim... ben şarkıda söyleyeceğim sözü söyledim "bana güvendiğin kadar kimseye güvenme"
--buradan öncesi sigara yaktırabilir--
Bu entry'i okuyan arkadaşlar, kimseye tutamayacağınız sözler vermeyin. Gönlünüzdeki her şey dönüp dolaşıp sizi bulsun...
Selametle...
Teknik olarak şunu söyleyebilirim ki hiç bir zaman profesyonellik iddiam olmadı. Hiç bir zaman da olmayacak. Şu ana kadar yaptığım bütün işlerde samimiyet ve amatör ruhu korumak istedim. Bazı arkadaşlarım hatalarımı belirtmişler zaten yukarıda. Var olsunlar değerli eleştirileri için teşekkür ederim.
Şemsiyenin altında parçası da yaşanmış bir hikaye idi o yüzden sevildi. Maalesef bu parça da yaşanmış bir hikaye. Şarkının hikayesi hakkında bir kaç arkadaşım mesaj attı. Burada da sorulmuş. Bir özet geçeyim;
--buradan sonrası sigara yaktırabilir--
soğuk bir şubat günü salacak sahilinde bana kız kulesinin hikayesini anlattı. ben de kızı kuleye hapsetme fikrinin bana ters geldiğini söyleyip. "ben olsam, benim değer verdiğim birinin başına gelse bu kızı kuleye hapsetmez dünyadaki bütün yılanların kökünü kuruturdum demiştim" (atarlı adapazarlı damarı işte)
sonra birden bastıran yağmurdan dolayı bir kafeye sığındık. cebimdeki çocukluk fotoğrafımı ona hediye ettim. dedemin çektiği yarı ağlamaklı hikayesi olan hüzünlü bir fotoğraftı.
fotoğrafın hikayesini ona anlattıktan sonra, "bak ben üzülünce böyle oluyorum beni sakın üzme tamam mı?" demiştim. beni hayatı boyunca üzmeyeceğini söyleyip söz vermişti. yağmur şiddetini arttırmıştı. onun şemsiyesi vardı ve benim yoktu. (evet arkadaşlar yıllardır şemsiye taşımayı kendime alışkanlık edinemedim) sonrasında o da, "sen de beni üzmeyeceğine söz ver yoksa şemsiyemi seninle paylaşmam sucuk gibi gidersin eve" demişti ben de en içten kelimelerimle sözümü vermiştim.
ben sözümü tuttum. o tutamadı. belki o gün vücudum onun sayesinde ıslanmadı ama daha sonraları yanaklarım ıslandı hep.
yıllarını verdiğin insanı tanıyamaz hale geliyorsun hayat çok garip!
evvelsi gün de öğrendim ki bu sıralarda başkalarına söz vermek ile meşgulmüş kendileri.
ne diyeyim... ben şarkıda söyleyeceğim sözü söyledim "bana güvendiğin kadar kimseye güvenme"
--buradan öncesi sigara yaktırabilir--
Bu entry'i okuyan arkadaşlar, kimseye tutamayacağınız sözler vermeyin. Gönlünüzdeki her şey dönüp dolaşıp sizi bulsun...
Selametle...
