ateş eden bir albüm. silah sesleri, şarjörler, uyuşturucu, motherf... cocksuc... god damn bitch-ass niggas, biiiiiiiiiiiiiitch.

film gibi bir albüm ama aksiyon filmi olacak. liquid swords gibi sinematografi ve sanat ön planda değil. dediğim gibi aksiyon. eğer albümden bir film çıkarılacaksa, (bkz: rap albümünü filme uyarlamak) başrolde "jason statham", "bruce wills" falan olacak ama zenci de olacaklar. öyle işte ayarlasınlar artık. veya kolaylık olsun diye gevşek gevşek gülen bir "denzel washington" veya baltimore aksanlı bir "idris elba" da olur. yönetmen hazır zaten canım.* (bkz: prodüktörlüğünü yaptığın albümü filme uyarlamak)

albümün dönemine etkisi gerçekten çok büyük ki diğer yazılarda da bahsedilmiş. öyküsel-mafioso rap temasını akım haline getiren bu albümün kool g rap'in mafioso rap icrasından farkı zannımca rza. skitler, prodüksiyon, hikayesel anlatım ve insanı dinlerken bodrum katlarındaki uyuşturucu dolu masalara, sokaklara ve anlatıcının o küçük dünyasına götüren diyaloglar oldukça gerçekçi. bu tarzı ilk defa icra eden kool g rap'i ise yine kendinden sonrakilerin ekmek kapısı, ilham kaynağı ve perdenin arkasındaki rapçi rolünde görüyoruz.

raekwon albümün başrolü olsa da ghostface killah'ın aşağı kalır bir yönü olmadığı herkesçe malum. her verse'i her şarkıyı dinletiyorlar. albümün tek konuk sanatçısı dönemin lirikal dahisi nasty nas. wu tang ekibiyle ve özellikle bu iki arkadaşla arası iyi olan nas albüm için eskiden deja vu parçası için yazmış olduğu bir verse'i okur. birçoklarınca albümün en iyi verse'i de çok net bir şekilde budur. ancak ben özellikle klasik albümlerde konuk sanatçının verse'ini en iyi olarak nitelendirmeyi sevmiyorum. raekwon ve gfk harika verse'ler yazmışken sanki emeklerini küçümsüyormuş gibi hissediyorum. böyle de takıntılı herifim. şu an huzurlarınızda knowledge god parçasındaki raekwon verse'ini albümün en iyisi seçtim. başka zaman değiştirebilirim ancak. bunların dışında raekwon ve gfk'nın kendini lirikal olarak çokça geliştirdiği bu albümde görülmekte. özellikle raekwon'un kısa kısa cümlelerle yaptığı kesik kesik kafiyeler hoşuma gitmişti.

bu tarz sert albümlerde her zaman duygusal bir parça da olur. rapçi abimiz "bakın albümde kırıp döküyorum ama aslında böyle yumuşak bir yanım da var dostlar" der. rainy days parçasında bu duygusallığı görürüz. yaşadıkları problemler, hayatın zor ve tümsekli kısımları özellikle gfk'nın çokça değindiği bir konu.

albüm hakkında az yazmışım gibi geldi şu an. albümdeki en ünlü parça ice cream olmakla beraber çok keyifli bir şarkıdır. iyi dinlemeler.