yoksullar her zaman yanında olacak!
kendi kendine, doğru, dedi. ben bile ölüm makinesi için bir kurbanın dünyaya gelmesine neden oldum.

yoksullar er geç yaşama ayak uyduracaklar. değişecekler. on bin ya da elli bin yıl sonra akciğerleri kendi filtrelerini oluşturacak. o zaman ayaklanacak ve suni filtreleri çekip çıkaracaklar. onların oksijenin pek önemsiz bir rol oynadığı havada sarsılıp tepinerek boğulduklarım görecekler. benim için gelecek nedir ki? sadece bir yakınma.

bir süre acı çekeceğim. bunu tahmin edecek ve gerekli önlemleri alacaklar. belki bazen öfkelenecek, isyan edeceğim. acaba havaya bilerek zehir yaydıklarını gizlice açıklamaya çalışacak mıyım? belki. ama onlar bu sorunu halledecekler. beni de temizleyecekler, ileride bir gün benim onları temizleyeceğimi bildikleri için. sezgilerim bana bu işi başarabileceğimi söylüyor. hatta belki bu bakımdan bazı dâhice yeteneklerim bile var. onlar bana yardım edecekler. beni iyileştirecekler. ilaçlar ve doktorlar. ben de o zaman fikrimi değiştireceğim.
sonra... huzur.

kavgacılığım yaban otları gibi sökülüp atılacak.