altyapısı bana ait olmayan, 2 yıl aradan sonra yaptığım ilk şarkım. genelde şarkıyı dinlettiğim kimse anlamadı, ama bu şarkıyı yaparken avatar'da (hava bükücü olan) gördüğüm, insanların suratlarını çalan bir ruhtan ilham alarak, insanların suratlarını çalan bir adamı anlattım, belki bunu duyduktan sonra sözler dinleyenlerde daha farklı bir anlam kazanır. altyapı için: www.youtube.com/watch?v=_7b96PH3bkg
sözler:
avcumda yüzümle kapının önünde bir adım daha yakınım
odamın içerisi fakat anahtar önce paltom sonra karıştım seslere
başımın ucundaki kolyenin anısına sövüp arkamı dönüp açtım çantamı
tüm o yüzleri görünce gözümde biriken şayet görürsen gülümse
ne kadar da acıklı hikayemiz ve ne kadar benzer bi surat birbirine
ben değil o değil ve hiçbiri eş, peş peşe kazıdım derime
ki yaz bordo mürekkep yerine beyaz dikişler işle ve ağla biraz
hepsini sök diz renkleri şayet görürsen gülümse
halen varsa göz bebeklerin uzakta siyah, çantanı kapa
fısıltılar evinde mağlubum renk renk dünya karşımda
camda onca insan ve hepsi masum ben katilim ve çokça sakin
karanlık içerde öfkeme hakim şayet görürsen gülümse
tekrara müdavim, en harika saat bu uyanmak için ve kalkmak
güneşin gidişine yüzleri asmak mecbur biraz dur canını yak
kanını sil yalınayak hem kambur biraz rezil
itinayla çık evinden zamansiz bi gölge ordusuyla yenil yeniden
gülümse şayet görürsen kanları elimde gülümse çiçeğine verirken
aklımı delirten aklımı delirten aklimi delirten mesele bu
ne ne yahut nasil olduğu ya da ne zaman doğar da güneş karanlık
bakınız biz de vardık sorular da ilmek ilmek işlenmiş korkularla sardık
dört yüz kırk dört yanını bekleyemem tutup da tanımanı beni
bu gülüşümü aldim mahkemelerden küf kokan ceza evleri
söyle gördün mü hic şu üzgün halimi ölmeye yakışan çehreme bak
sivri herşeyle çaldım hepsini bu defa hiç kolay olmayacak
bıçağım şakağına aşık yatağına dökülen kırmızı batağına batsın
yarım şarkımız çalsın aklımızı ardına boş bir surat kalsın
ve durakla boş bi sokakta yalnız kahkahalarınla kucaklaş ölümle
uzaktadan daha uzakta cismim şayet görürsen gülümse x2
sözler:
avcumda yüzümle kapının önünde bir adım daha yakınım
odamın içerisi fakat anahtar önce paltom sonra karıştım seslere
başımın ucundaki kolyenin anısına sövüp arkamı dönüp açtım çantamı
tüm o yüzleri görünce gözümde biriken şayet görürsen gülümse
ne kadar da acıklı hikayemiz ve ne kadar benzer bi surat birbirine
ben değil o değil ve hiçbiri eş, peş peşe kazıdım derime
ki yaz bordo mürekkep yerine beyaz dikişler işle ve ağla biraz
hepsini sök diz renkleri şayet görürsen gülümse
halen varsa göz bebeklerin uzakta siyah, çantanı kapa
fısıltılar evinde mağlubum renk renk dünya karşımda
camda onca insan ve hepsi masum ben katilim ve çokça sakin
karanlık içerde öfkeme hakim şayet görürsen gülümse
tekrara müdavim, en harika saat bu uyanmak için ve kalkmak
güneşin gidişine yüzleri asmak mecbur biraz dur canını yak
kanını sil yalınayak hem kambur biraz rezil
itinayla çık evinden zamansiz bi gölge ordusuyla yenil yeniden
gülümse şayet görürsen kanları elimde gülümse çiçeğine verirken
aklımı delirten aklımı delirten aklimi delirten mesele bu
ne ne yahut nasil olduğu ya da ne zaman doğar da güneş karanlık
bakınız biz de vardık sorular da ilmek ilmek işlenmiş korkularla sardık
dört yüz kırk dört yanını bekleyemem tutup da tanımanı beni
bu gülüşümü aldim mahkemelerden küf kokan ceza evleri
söyle gördün mü hic şu üzgün halimi ölmeye yakışan çehreme bak
sivri herşeyle çaldım hepsini bu defa hiç kolay olmayacak
bıçağım şakağına aşık yatağına dökülen kırmızı batağına batsın
yarım şarkımız çalsın aklımızı ardına boş bir surat kalsın
ve durakla boş bi sokakta yalnız kahkahalarınla kucaklaş ölümle
uzaktadan daha uzakta cismim şayet görürsen gülümse x2
