birkaç saat önce bir video izledim. videoda bir adam bir kadını bıçakla öldürüyordu. o videodaki kadının yakarışlarıyla bu şarkının altyapısı nasıl aynı gezegende var olabiliyor ben bir türlü kabullenemiyorum. kabullenmek istemiyorum zaten. aslında kabullenmek çok kolay. çok üzüldüğümüzü iddia ettiğimiz her olaydan yaklaşık 15 dakika sonra günlük işlerimize dönebiliyoruz malum. dönmek istesek bile dönmememiz lazım bana göre. bir şeyi değiştiremesek bile isyan halinde olmak bana kalırsa daha iyi. yorucu ama daha iyi.





(bkz: kahrolsun noktadan sonra boşluk bırakma kuralı)