eksi oy olmadığı için yazıyorum. dawlarda yahut synthesizerlarda mesela chord için yollar var, armoni bilmesen de akor yazabil diye. arpej için arpeggiator var hani yine armoniyle filan uğraşma diye. peki bunların tasarlanma amacı ne? boş laf. bilhassa canlı performansa dayalı bir müzik yapmıyorsanız, kağıt üzerindeki teori her geçen gün biraz daha anlamını yitiriyor. aksine mixing, synthesizing ve sampling önemli hale geliyor.

edit: hatta bunu şu şekilde de anlayabiliriz. 20 sene önceye kadarki ana akım şarkıların çoğunda (en azından bugünden daha çok) bass yürüyüşleri farklıdır. fonksiyonel olmayan bass yürüyüşleri daha çoktur falan filan. çünkü zorluyorlar yani. bugünse neredeyse sadece yarattığı soundla var.