anılar canlandıkça öldürmeye çalıştım
bu hasarlı beyin nedensiz cinayete yatkın
havlıyorsa ruhun bırak bedenin çalışsın
içim üşüyorsa fayda etmez el örgüsü atkım
gel yanıma anlattığım belki biraz ağır
bu da daha fazla çeker seni yakmasa da canı
hasta bir kelebek kadar endişeli
huzur bulmak için aramayı bırak junkie
pes etmedim fakat herşey eskisinden farklı
çok haklıyım hiç yararı yok ve çok bunaldım
kafamla yastık arasında sen kadar bi sancı
sen kadar bi sancı
siz hepiniz aynı bir şiirde punch
kaltak on altıncı barda duydu dört satır utanç
çünkü hastalıklar içindeyken gülmediğimi sandın
hep dudaklarında yankılandım orospuların
bir şaraptım yıllardan kıllandım uyandım
(kalin: yirmi beş senedir uykudayım köreldi duygularım)
zaten öyle olmasaydı böyle kalbini kırardım
zaten isteseydim hep alarm kurardım
işte sormadığın soruların cevapları
neden konuşmaktan önce söktük ağlamayı
ben bi serseriyim sistemi sorguladım
şimdi cesaretimden korkmakta korkularım