underground albüm yeni başlayan kokar.profesyonellikten uzaktır."ya moruk işten vakit buldukça yaptık bişeyler" tadındadır.ama professyonelleşinceye kadar olması gerekendir.önce bi pişmek gerekir,dinleyicinin tepkisini almak gerekir.

bandrollü albüm ise profesyonelliktir.dinleyicide beklenti oluşturur,iyiyse diğer bandrollüyü beklettirir insana.e tabiki de para kazanma gayesi vardır.zaten sevdiğimiz sanatçılar bandrollü albüm yapmalı ki onlara destek olabilelim,onlar da bu desteğin arkalarında olduklarını bilsin.

ha tabi teknolojinin gelişmesiyle birlikte önüne gelen bandrollü yapabiliyor,bandrollü demeyelim de dijital albüm yapabiliyor.birşekilde para kazanabiliyor.o tür ticari albümleri de dinleyici satın almıyor zaten.

edit: entryi anıl piyancı'yı savunmak için yazmadım.kendisi dinlemem.