ezhel'in rengarenk kafası ve ankara havasının harman hali, fıstık gibi track.

bu adamı kliplerde özgür bırakınca matrak bir içtenlik çıkıyor içinden, sallanmasından tut tebessümüne kadar her şeyiyle üryan ve samimi. ne klipte, ne de track'te "şurada ciddi durayım da şarlatan gibi çıkmayayım" veya "şu sözü değiştireyim, çok kıro oldu" gibi bir tavrı yok. türkler arasında da trap'in bu kadar yakıştığı başka bir sanatçı görmedim.

ayrıca parçanın track listesinde 6. sıraya çekilmesi de çok hoş bir detay olmuş.

böyle devam.