trap'in bağıra bağıra "ben ezhel'in elinde benim!" dediği sıra dışı albüm.

her kesme hitap eden parçalar yapmış ama parçalar birbirinden kopmamış. batıdan ezgiler duyup birden içinde mahallenizi görebiliyorsunuz. "ilk albümüm, edepli kalayım ihihi" dememiş, özellikle küvet parçasında libidosu yüksek bir erkeğin iç dünyasını en ufak ayrıntısına kadar dökmüş. albümde autotune bile sırıtmıyor, daha ne olsun? 10 numara albüm, son zamanlarda dinlediğim en iyi iş.

favorilerim alo, geceler, benim derdim, iyi bil, nefret, şehrimin tadı, hayır, alışamadım, küvet, derman, bazen ve esrarengiz.

ama geceler bambaşka...