2007 yılında çıkmış. şaşırmıyorum artık.
ergenliğimin en yoğun günlerinde çıkan bu albüm o günlerde benim yaşıtım olan insanları derinden etkiledi. kısırlaşmaya başlayan piyasaya bomba gibi düşen bu albüm mayın tarlasına dönmüş ruhumuza atılan sağlam adımlardan birisiydi.
üniversitedeyken de en çok dinlediğim albümlerden birisiydi. buz gibi bir evde olabilecek en izole hayatı yaşıyordum. şimdi o yıllarıma üzülüyorum gerçekten.
neyse, o sıralar hakan günday'ı çok severdim, her kitabını tüylerimi hazır ola geçirip okurdum. artık midem bulanıyor o yeraltı edebiyatından. ancak kayra nın bu albümünü muhtemelen hayatımın her döneminde dinleyeceğim. senelerce ezberimde kalacak.
ama itiraf etmek gerek. " yamuk burun ve harry potter'dan çakma gözlük işte ben buyum " diyen bir insanın albümünü dinlemek gerçekten insana ket vuruyor. özellikle ergenlik yaşlarında. keşke bu albümleri hiç dinlemeseydim.
bu şarkılar insanı insanlardan kopartıyor. kendinize olmadık şeylerden bir dizi sıkıntı yaratıyorsunuz. o dönem bu albümlerin de etkisiyle yanlış kararlar verdim. ancak bu albümlerden kopmadığım için verdiğim yanlış kararları - bile isteye - düzeltme girişiminde de bulunmadım.
çok güzel albüm, gerçekten şahane bir yapıt. hayalet ıslığındaki o ufak muhterem hayalet introsunu dinlediğimde tüylerim diken diken olmuştu. hayalet ıslığını da sevmedim gerçi.
sarhoş palavraları güzel bir pişmanlık benim için.
ergenliğimin en yoğun günlerinde çıkan bu albüm o günlerde benim yaşıtım olan insanları derinden etkiledi. kısırlaşmaya başlayan piyasaya bomba gibi düşen bu albüm mayın tarlasına dönmüş ruhumuza atılan sağlam adımlardan birisiydi.
üniversitedeyken de en çok dinlediğim albümlerden birisiydi. buz gibi bir evde olabilecek en izole hayatı yaşıyordum. şimdi o yıllarıma üzülüyorum gerçekten.
neyse, o sıralar hakan günday'ı çok severdim, her kitabını tüylerimi hazır ola geçirip okurdum. artık midem bulanıyor o yeraltı edebiyatından. ancak kayra nın bu albümünü muhtemelen hayatımın her döneminde dinleyeceğim. senelerce ezberimde kalacak.
ama itiraf etmek gerek. " yamuk burun ve harry potter'dan çakma gözlük işte ben buyum " diyen bir insanın albümünü dinlemek gerçekten insana ket vuruyor. özellikle ergenlik yaşlarında. keşke bu albümleri hiç dinlemeseydim.
bu şarkılar insanı insanlardan kopartıyor. kendinize olmadık şeylerden bir dizi sıkıntı yaratıyorsunuz. o dönem bu albümlerin de etkisiyle yanlış kararlar verdim. ancak bu albümlerden kopmadığım için verdiğim yanlış kararları - bile isteye - düzeltme girişiminde de bulunmadım.
çok güzel albüm, gerçekten şahane bir yapıt. hayalet ıslığındaki o ufak muhterem hayalet introsunu dinlediğimde tüylerim diken diken olmuştu. hayalet ıslığını da sevmedim gerçi.
sarhoş palavraları güzel bir pişmanlık benim için.
